Finito de Farm-ito

Wat een flop was deze boerderij en voor alles wat ik ervoor heb moeten doen!

Het begon allemaal lang lang geleden (2 dagen..) toen ik gedag moest zeggen tegen iedereen van de House-share :'( (Leuke mensen! Sommigen waren heel grappig met hun beetje kennis in de nederlandse taal haha)

Ik pakte mijn spullen en mijn 50$ fiets (waarvan ik zelf de remmen heb gemaakt! Goed hea pap ^^) en vertrok vanuit het schattige huisje onderweg naar het stationnetje waar de tram mij zou oppikken: "halo, halo, no bike in tram. no allow bike on tram".... oowkeeey... dan maar vrolijk naar de taxi's toe huppelen met mijn fietsje en spullen. Eenmaal onder het zweet bij de taxi's een van de chauffeurs lieflijk aankijken en vragen "can you bring me and my bike to the Southern Cross train station?". En dat kon! Op tijd :D
Eenmaal op het station kwam ik erachter dat de bus die 1x per dag vertrekt geen fietsen aanboord neemt (NATUURLIJK) dus ik snel mijn fiets demonteren (alleen wielen, stuur en zadel) en in een doos proppen. Klaar voor vertrek! Ik kom om 9 uur in Rochester aan.

Wat een dooie boel was het daar... Er was geen telefoonnetwerk en geen internet, maar gelukkig stond daar Ahmed al te wachten, maar een fiets was overbodig (bagga)... volgende dag begin ik met werken en dan komt hieronder de werkdag

1) om 05:30 opstaan
2) in de bus in slaap vallen die ons naar het platteland bracht
3) 6 uur beginnen met TOMATEN PLUKKEN (alleen de roden zonder 1 stipje viezigheid) en hard doorwerken tot 15:00
4) elke vijf secondes een hijgende snuiver in mn nek hebben om te kijken hoe goed ik mijn werk doe terwijl hij 15 keer met zijn arabische accent (ik blijf objectief) "kam kam, I hef toe show joe! Joe pik not enough. Don't be picky. Loek Loek"... En natuurlijk valt dit allemaal wel te pikken, maar hij had het gewoon op mij gemunt
5) en over muntjes gesproken: Ik kreeg $1,80 per emmer en na mijn onderrug tot aan een hernia aan toe kapot te werken, heb ik maar 13 emmers bij elkaar gekregen.
6) om 15:00 de bus terug naar het hotel waar ik dan weer wel kon blijven voor maar 100 per week (de prijs zegt de kwaliteit)

Ik snap dat als je een 2 jaar voor een Work&Holiday visa wil hebben, je hier zou werken... Maar ik maakte nog meer geld met de zonnenpanelen-sales zonder ook maar 1 sale te maken!

Nu ben ik terug in Melbourne city-centre en heb alweer voor de volgende baantjes me aangemeld:
1) Bediening op een Cruiseliner (geen ervaring nodig!!)
2) Vakkenvuller in een groentenwinkel
3) nog een farm (DRUIVEN, slechte recencies over gehoord maar toch dichtbij)
4) nog een sales baantje, iets met een nieuwe soort telefoonabonnement dat ubergoedkoop zou moeten zijn (*zucht*)

duuus.... Ik ga maar verder met jobhunten...